Автономное монашеское государство Святой Горы

Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγἰου Όρους

Γενικές πληροφορίες:

Χώρα: Ελλάδα

Έκταση: 336 τ.χλμ.

Πληθυσμός: 1811 (2011)

Έδρα: Καρυές, Ελλάδα

Δικαιοδοσία: Αυτόνομη Μοναστική Πολιτεία Αγἰου Όρους

Το Άγιον Όρος, αποτελεί την κιβωτό της Ορθοδοξίας. Περιλαμβάνει είκοσι Ιερές μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα όπως σκήτες, κελιά και καθίσματα. Είναι σήμερα η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη μοναστική πολιτεία της Ορθόδοξης ανατολής με μακραίωνη παράδοση. Κοιτίδα και λίκνο της Ορθοδοξίας. Εδώ χτυπάει η καρδιά της Ορθοδοξίας για ολόκληρη την Οικουμένη. Στην Αθωνική Πολιτεία καλλιεργείται για αιώνες και διαφυλάσσεται ένας θαυμαστός πολιτισμικός θησαυρός, που περιλαμβάνει: τη ναοδομία, τη ζωγραφική (φορητές εικόνες, τοιχογραφίες, ψηφιδωτά), τα εικονογραφημένα χειρόγραφα, την κεντητική, τη μικροτεχνία, τη γλυπτική, την ξυλογλυπτική. Ο θησαυρός αυτός δεν παραπέμπει σε ένα μουσείο του παρελθόντος, αλλά σε ένα ζωντανό παρόν του ορθοδόξου μοναχισμού, που αποτελεί φωτεινή μαρτυρία της εν Χριστώ ανακαίνισης του ανθρώπου και του κόσμου.Ο Άθως, το Άγιο Όρος, το Περιβόλι της Παναγιάς – η επιτοµή της αισθητικής και του πολιτισµού. Με µοναστήρια που χάνονται στα βάθη των αιώνων. Το Αγιο Ορος, μια ολόκληρη χερσόνησος που είναι αφιερωμένη στην προσευχή στον Θεό, είναι ένα μέρος όπου κάθε Χριστιανός πρέπει να επισκεφθεί μια φορά στη ζωή του.

«Αυτό που ανακαλύπτει κάποιος στο Άγιον Όρος και δεν μπορεί εύκολα να ξεχάσει είναι ο μυστηριακός χαρακτήρας του κοινού γεύματος. Μετά την αγρυπνία πήγαμε στην τράπεζα. Ο καθένας είχε μπροστά του ένα πιάτο φασολάδα, ένα κομμάτι ψωμί, τυρί κι ένα ποτήρι κρασί. Ο ηγούμενος χτύπησε ένα καμπανάκι, άρχισε η ανάγνωση ενός ιερού κειμένου και όλοι μας φάγαμε σιωπηλά. Για άλλη μια φορά, όπως συμβαίνει γενικά με τις έντονες εντυπώσεις που δέχεται κανείς στο Άγιον Όρος, πρέπει να ομολογήσω ότι δυσκολεύομαι να τις εκφράσω, επειδή και αυτή τη φορά τόσα πολλά μου φαίνεται ότι αξίζει να καταγραφούν. Η τράπεζα έμοιαζε με τις ευχαριστιακές συνάξεις των πρώτων χριστιανών, που συνδέονταν με την προσδοκία των Εσχάτων, της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού».

Στις απόκρημνες σκήτες του Αγίου Όρους

Εκεί που οι μοναχοί ζουν κυριολεκτικά σε κελιά κρεμασμένα σε απόκρημνους βράχους, σα χελιδονοφωλιές, μακριά από την τάξη των μοναστηριών, ασκητικοί ως το τέλος της ζωής τους. Το Άγιον Όρος είναι ένας τόπος ξεχωριστός. Είναι ένας προορισμένος τόπος, όπου μονάζουν, είναι αφιερωμένοι άνθρωποι του Θεού. Άνθρωποι που θέλησαν να δουλεύσουν για την αγάπη του Θεού, να τον λατρέψουν με όλες τις δυνάμεις τους, με σκοπό να αγιάσουν τους εαυτούς των και συγχρόνως να βοηθήσουν τον κόσμο με τις προσευχές τους και με το καλό τους παράδειγμα. Το να γίνει κανείς μοναχός, δεν είναι τόσο εύκολο. Πρωτίστως είναι κλήσις Θεού. Η κλήσις Θεού δεν είναι και υποχρεωτική. Τον τόπο αυτό, το Άγιον Όρος, τον έχει διαλέξει η Παναγία μας. Μάλλον της εδόθη κλήρος, όταν οι Απόστολοι έβαλαν κλήρους σε ποιον τόπο ο καθένας θα κηρύξει το Χριστό. Της Παναγίας μας ο κλήρος έπεσε το Όρος του Άθωνος.

Άγιο Όρος — Η κιβωτός της Ορθοδοξίας

Το Άγιον Όρος, αποτελεί την κιβωτό της Ορθοδοξίας. Αποτελείται σήμερα, από 20 ιερές μονές και άλλα μοναστικά ιδρύματα, όπως σκήτες, κελλιά, ερημητήρια. Πρωτεύουσά του είναι οι Καρυές. Η Αθωνική μοναστική ζωή, αρχίζει το 843, με την άφιξη στον Άθωνα, δύο μεγάλων προσωπικοτήτων: του Οσίου Πέτρου του Αθωνίτη και του Αγίου Αθανασίου του Αθωνίτη. Το Όρος αυτό, κατά την Αγιορειτική παράδοση, το επισκέφθηκε η Παναγία, όταν ήταν κατοικούμενο από ειδωλολάτρες. Όταν οι ειδωλολάτρες αντίκρυσαν την Παναγία Μητέρα, εθαύμασαν για την καλλονή της και είπαν ότι μόνο μια θεά θα μπορούσε να έχει τέτοια ομορφιά. Η Παναγία μας το ευλόγησε το Όρος αυτό και, σαν δικό της περιβόλι, το γέμισε από αφιερωμένους ανθρώπους, ζώντας εν παρθενία και αγνότητι. Για να εξασφαλίσει αυτά τα παιδιά Της στο περιβόλι Της, για να μπορέσουν να λατρεύσουν απρόσκοπα το Θεό, το θέλημά Της ήταν να μείνει άβατο, απρόσβλητο από καθετί που θα μπορούσε να προσκόψει τον αγιαστικό σκοπό των μοναχών. Γι’ αυτό και το Άγιον Όρος, εδώ και χίλια και πλέον χρόνια, ζει άτρωτο, απρόσβλητο από το άλλο γένος. Και έχει εμφυτέψει μέσα στους ανθρώπους και δη στο γυναικείο φύλο, τον σεβασμό, την αγάπη και τον φόβο προς το Άγιον Όρος. Ακόμη η Παναγία μας εξασφάλισε την αγιότητα των παιδιών Της, των μοναχών, με το να μη επιτρέπει όχι μόνο το γυναικείο φύλο, αλλά και κάθε ζώο θηλυκό. Ώστε απρόσκοποι εντελώς και αμέριμνοι οι μοναχοί να αφιερώνονται στα μοναχικά τους καθήκοντα, και δι’ αυτών να προχωρούν στην αγιότητα.

Το δώρο στην Υπεραγία Θεοτόκο

«Εστω ο τόπος ούτος κλήρος σός και περιβόλαιον σόν καί παράδεισος, έτι δε καί λιμήν σωτήριος των θελόντων σωθήναι (Αυτός ο τόπος θα είναι από εδώ και στο εξής δικός σου, περιβόλι, παράδεισος και λιμάνι σωτηρίας για όσους θέλουν να σωθούν)». Με αυτά τα λόγια ο Χριστός παρέδωσε τη χερσόνησο του Άθω στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Το ταξίδι Της Παναγίας στο Άγιον Όρος

Σύμφωνα με την αγιορείτικη παράδοση η Θεοτόκος ταξίδευε με πλοίο από την Παλαιστίνη στην Κύπρο για να επισκευθεί τον αναστημένο εκ νεκρών Άγιο Λάζαρο, με τη συνοδεία του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. Μία μεγάλη τρικυμία ήταν η αφορμή το πλοίο τελικά να βρεθεί στον Άθω και συγκεκριμένα στο λιμάνι του Κλήμεντος στη Μονή Ιβήρων. Λέγεται επίσης από την παράδοση ότι η κορυφή του Άθω και όλα τα δέντρα έκλιναν και προσκύνησαν προς το μέρος του λιμανιού του Κλημέντος όπου ήταν η Παναγία. Εντυπωσιασμένη από την ομορφιά του μέρους ζήτησε από τον Κύριο να της χαρίσει τη Χερσόνησο και να αφιερωθεί ο τόπος στη λατρεία της. Έτσι μετατράπηκε σε χώρο προσευχής, πίστης και ασκητισμού γι’ αυτό και ονομάσθηκε Άγιον Όρος.

Ιστορία που χάνεται στο παρελθόν

Παρουσία μοναχών εντοπίζουμε ήδη από τον 4ο -5ο αιώνα μ.Χ. , ενώ το αρχαιότερο μοναστήρι έχει υπερβεί τα 1000 χρόνια αδιάλειπτης ζωής τον περασμένο αιώνα. Θεωρείται και δικαίως από τα σημαντικότερα τμήματα της Βαλκανικής και της Ευρώπης, κυρίως όμως της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας λόγω της μεγάλης ιστορικής, θρησκευτικής, γραμματειακής και πολιτισμικής αξίας του. Είναι το ζωντανό Βυζάντιο 6 αιώνες μετά την πτώση του Βυζαντίου . Τέλος, λόγω του τεράστιου όγκου πλούσιου υλικού, χαρακτηρίζεται και ως «καταφύγιο» της ελληνικής τέχνης και των ελληνικών γραμμάτων αλλά και ως ζωντανό μουσείο, μιας και τα ιερά σκεύη και αντικείμενα δεν είναι κλεισμένα σε μια προθήκη, αλλά αποτελούν μέρος της καθημερινής λατρευτικής ζωής. Σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία, το όρος Άθως, συνδέεται με τη γιγαντομαχία, μεταξύ των Γιγάντων και των Θεών του Ολύμπου. Ηγέτης των πρώτων ήταν ο Άθως. Ο Άθως, πέταξε από τη Θράκη, έναν τεράστιο βράχο εναντίον του Ποσειδώνα, αστόχησε, και ο βράχος έπεσε στη θάλασσα, δημιουργώντας το Όρος, στο οποίο δόθηκε το όνομά του.

Ссылка на источник

Автономное Монашеское Государство Святой Горы Афон

Основная информация:

Страна: Греция
Площадь: 336 кв.км.
Население: 1811 (2011)
Штаб-квартира: Карье, Греция
Юрисдикция: Автономное Монашеское Государство Святой Горы Афон

Гора Афон — это ковчег Православия. Он включает в себя двадцать Святых аббатств и других монашеских учреждений, таких как монастыри, кельи и кафизм (зд.: небольшая монашеская келья). Сегодня это крупнейшее и важнейшее монашеское государство Православного Востока с многовековыми традициями. Колыбель православия. Здесь бьется сердце православия для всего мира. В Афонском государстве веками культивировалось и сохранялось замечательное культурное сокровище, которое включает в себя: науку, живопись (переносные иконы, фрески, мозаики), иллюстрированные рукописи, рукоделие, изготовление безделушек, скульптуру, резьбу по дереву. Это сокровище относится не к музею прошлого, а к живому настоящему православного монашества, которое является ярким свидетельством обновления Человека и мира во Христе. Афон, Гора Афон, Сад Девы Марии – воплощение эстетики и культуры. С монастырями, затерянными в глубине веков. Гора Афон, целый полуостров, посвященный молитве Богу, — это место, которое каждый христианин должен посетить один раз в своей жизни.

«То, что человек открывает для себя на горе Афон и что нелегко забыть — это танственный характер общей трапезы. После бдения мы отправились в столовую. Перед каждым стояла тарелка бобового супа, кусок хлеба, сыр и стакан вина. Настоятель позвонил в колокольчик, началось чтение священного текста, и мы все ели в тишине. Ещё раз, как это обычно бывает с сильными впечатлениями, получаемыми на горе Афон, я должен признаться, что мне трудно выразить их, потому что и на этот раз мне кажется, что так много стоит записать. Трапезная напоминала евхаристические собрания первых христиан, связанные с ожиданием последнего, Второго Пришествия Христа».

На крутых склонах Афонской горы

Где монахи живут буквально в кельях, подвешенных на крутых скалах, как ласточки, вдали от монастырского порядка, аскетичные до конца своей жизни. Гора Афон — это особое место. Это специальное место, где они поклоняются, они посвященные люди Бога. Люди, которые хотели трудиться ради любви к Богу, поклоняться ему изо всех сил, чтобы освятить себя и в то же время помочь миру своими молитвами и своим добрым примером. Стать монахом не так-то просто. В первую очередь это Призвание Бога. Призывать Бога не обязательно. Это место, гора Афон, было выбрано Богородицей. Вероятно, ей тоже дали жребий, когда Апостолы бросили свои, в каком месте каждый будет проповедовать Христа. Жребий Богоматери выпал на Афон.

Гора Афон — Ковчег Православия

Гора Афон — это ковчег Православия. Сегодня он состоит из 20 святых монастырей и других монашеских учреждений, таких как монастыри, кельи, скиты. Его столица — Карье. Афонская монашеская жизнь начинается в 843 году, с прибытием на Афон двух великих личностей: святого Петра Афонского и святого Афанасия Афонского. Эту гору, согласно афонскому преданию, посетила Дева Мария, когда на ней жили язычники. Когда язычники увидели Деву-Мать, они восхитились её красотой и сказали, что только богиня может обладать такой красотой. Богородица благословила эту гору и, как свой собственный сад, наполнила её посвященными людьми, живущими в девственности и чистоте. Чтобы обеспечить безопасность этих её детей в своём саду, чтобы они могли свободно поклоняться Богу, её воля заключалась в том, чтобы оставаться нетронутой, защищенной от всего, что могло бы нарушить священную цель монахов. Вот почему гора Афон вот уже более тысячи лет живет непобедимой, невосприимчивой к другому роду жизни. И это вселило в людей, и особенно в женский пол, уважение, любовь и страх по отношению к горе Афон. Богородица также обеспечила святость своих детей, монахов, запретив не только женский пол, но и любое животное женского пола. Так что полностью и беззаботно монахи посвящают себя своим уединенным обязанностям и с их помощью продвигаются к святости.

Дар Пресвятой Богородице

«Пусть это место будет вашим уделом, вашим ограждением и раем, и пусть будет оно портом спасения для тех, кто хочет спастись (отныне это место будет вашим, фруктовый сад, рай и порт спасения для тех, кто хочет спастись)». С этими словами Христос передал полуостров Афон Пресвятой Богородице.

Путешествие Девы Марии на Афон

Согласно афонскому преданию, Богородица отправилась на лодке из Палестины на Кипр, чтобы посетить воскресшего святого Лазаря в сопровождении святого Иоанна Богослова. Сильная буря стала причиной того, что корабль был найден на Афоне, а именно в порту Климента в Иверонском монастыре. Также в предании говорится, что вершина Афона и все деревья кланялись и поклонялись той части порта Клеменос, где находилась Дева Мария. Впечатлённая красотой этого места, она попросила Господа дать ей полуостров и посвятить это место её поклонению. Так он превратился в место молитвы, веры и аскетизма и был назван горой Афон.

История, затерянная в прошлом

Мы находим присутствие монахов уже с 4-5 веков нашей эры, в то время как самый старый монастырь превзошёл 1000 лет непрерывной жизни в прошлом веке. Он по праву считается одной из важнейших частей Балкан и Европы, но особенно Восточной Православной Церкви, благодаря своей огромной исторической, религиозной, литературной и культурной ценности. Это живая Византия спустя 6 веков после падения Византии. Наконец, из-за огромного количества ценного материала он характеризуется как «убежище» греческого искусства и греческой письменности, но также и как живой музей, поскольку священная утварь и предметы не заключены в витрину, а являются частью повседневной жизни поклонения. Согласно греческой мифологии, гора Афон ассоциируется с Гигантомахией (γιγαντομαχία — битва олимпийских богов с гигантами, которая произошла на Флегрейских полях Италии), между Гигантами и Богами Олимпа. Лидером первых был гигант Афон. Афон бросил из Фракии огромной скалой в Посейдона, но промахнулся, и скала упала в море, образовав гору, которой было дано его имя.

Автор перевода: Алексей