Подвиг первый. Немейский лев

Το λιοντάρι της Νεμέας

— Ηρακλή, του είπε μια μέρα ο Ευρυσθέας, έμαθα ότι είσαι πολύ δυνατός και αψηφάς τους κινδύνους. Για να μείνεις μαζί μου στην Τίρυνθα, θέλω να κάνεις δέκα άθλους. Δέχεσαι τους όρους μου;

— Ναι, του απάντησε χωρίς τον παραμικρό δισταγμό ο Ηρακλής. Θα κάνω ό,τι μου ζητήσεις.

— Ωραία. Άκουσε λοιπόν ποιος είναι ο πρώτος άθλος σου: Στα γειτονικά βουνά της Νεμέας υπάρχει ένα τρομερό λιοντάρι που κατασπαράζει ζώα και ανθρώπους. Λένε πως το λιοντάρι αυτό φρουρούσε το παλάτι της θεάς Σελήνης και μια μέρα πάνω στο θυμό της το κλώτσησε και το πέταξε στη γη. Άλλοι λένε πως είναι παιδί της φρικτής Έχιδνας, που είναι μισή φίδι και μισή γυναίκα. Ε, λοιπόν αυτό το λιοντάρι θέλω να σκοτώσεις και να μου φέρεις το δέρμα του.

— Θα γίνει το θέλημά σου, του απάντησε ο Ηρακλής.

Πήρε το ρόπαλό του σαν μοναδικό όπλο και βγήκε από το παλάτι ενώ πίσω του ο Ευρυσθέας έτριβε τα χέρια του από χαρά γιατί ήταν σίγουρος πως ο ανιψιός του δεν θα γύριζε ζωντανός. Κι αυτό επειδή οδηγημένος από τη θεά Ήρα φοβόταν ότι ο Ηρακλής θα του έπαιρνε το θρόνο.

Ο Ηρακλής έφτασε νύχτα στα βουνά της Νεμέας και ζήτησε φιλοξενία στην καλύβα ενός βοσκού. Όταν του είπε πως είχε έρθει να σκοτώσει το λιοντάρι, ο βοσκός έβαλε τα κλάματα.

— Μακάρι να μπορούσες να το σκοτώσεις, του είπε. Γιατί αυτό το καταραμένο έφαγε πριν λίγες μέρες το μονάκριβο παιδί μου.

— Μήπως ξέρεις πού θα μπορέσω να το βρω; τον ρώτησε ο Ηρακλής.

— Ναι. Μένει σε μια σπηλιά, στην πιο ψηλή κορυφή του βουνού. Θα σε οδηγήσω αύριο ως εκεί και αν σε βοηθήσει ο Δίας θα μπορέσεις να το σκοτώσεις.

Το πρωί ο Ηρακλής με τη βοήθεια του βοσκού έφτασε στη σπηλιά. Πρόσεξε τότε ότι η σπηλιά αυτήείχε δύο τρύπες. Έφραξε τη μια για να μη μπορεί να βγει το λιοντάρι και με θάρρος, κρατώντας το ρόπαλό του, μπήκε από την άλλη τρύπα. Προχώρησε σιγά-σιγά και με προσοχή. Ξαφνικά το τρομερό λιοντάρι που παραμόνευε πίσω από ένα βράχο, τινάχτηκε σαν σαΐτα καταπάνω του. Ο Ηρακλής που είχε σηκώσει ψηλά το ρόπαλο, το κατέβασε με δύναμη. Το φοβερό ζώο ζαλίστηκε από το δυνατό χτύπημα και τότε ο Ηρακλής το γράπωσε από το λαιμό. Άνθρωπος και ζώο πάλεψαν αρκετή ώρα. Τα ατσάλινα χέρια του Ηρακλή έσφιγγαν συνέχεια το λαιμό του λιονταριού, ώσπου κατάφερε να το πνίξει.

Έσυρε τότε το λιοντάρι έξω από τη σπηλιά, έβγαλε το δέρμα του και ξεκίνησε για την Τίρυνθα. Πριν μπει στο παλάτι φόρεσε το δέρμα και όταν τον είδε ο Ευρυσθέας, έτρεξε και χώθηκε σε ένα πιθάρι για να γλιτώσει, γιατί νόμισε πως μπήκε στο παλάτι του το ίδιο το λιοντάρι της Νεμέας!

Όταν πια κατάλαβε το αστείο του Ηρακλή, έτριξε με θυμό τα δόντια του.

«Δεν ξέρω πως τα κατάφερες να γλιτώσεις», είπε με το νου του, «αλλά τώρα σου ετοιμάζω κάτι που το λιοντάρι της Νεμέας θα μοιάζει με παιχνιδάκι μπροστά του».

Ссылка на источник

Немейский лев

— Геракл, — сказал ему однажды Эврисфей, — я узнал, что ты очень силён и бросаешь вызов опасностям. Чтобы остаться со мной в Тиринфе, я хочу, чтобы ты совершил десять подвигов. Ты принимаешь мои условия?

— Да, — Геракл ответил ему без малейшего колебания. Я сделаю всё, что ты попросишь.

— Хорошо. Итак, послушай, каков твой первый подвиг: в соседних горах Немеи живёт ужасный лев, который пожирает животных и людей. Говорят, что этот лев охранял дворец богини Селены и однажды в гневе она пнула его ногой и сбросила на Землю. Другие говорят, что он — дитя ужасной Ехидны, которая наполовину змея, наполовину женщина. Что ж, я хочу, чтобы ты убил этого льва и принёс мне его шкуру.

— Да будет воля твоя, — ответил Геракл.

Он взял биту как своё единственное оружие и вышел из дворца, а Эврисфей позади него потирал руки от радости, потому что был уверен, что его племянник не вернётся живым. И это потому, что, ведомый богиней Герой, он боялся, что Геракл отнимет у него трон.

Геракл прибыл ночью в горы Немеи и попросил гостеприимства в хижине пастуха. Когда он сказал ему, что пришёл убить Льва, пастух заплакал.

— Я хочу, чтобы ты убил его, сказал пастух ему. Потому что это чёртово создание съело моего единственного ребёнка несколько дней назад.

— Ты знаешь, где я могу его найти? — спросил Геракл.

— Да. Он живёт в пещере, на самой высокой вершине горы. Я отведу тебя туда завтра, и если Зевс поможет тебе, ты сможешь убить его.

Утром Геракл с помощью пастуха добрался до пещеры. Он заметил, что в пещере было два отверстия. Он заблокировал одно отверстие, чтобы лев не смог выбраться, и мужественно, держа дубину, вошёл через другое отверстие. Он двигался медленно и осторожно. Внезапно ужасный лев, притаившийся за скалой, бросился на него, как стрела. Геракл, поднявший дубину высоко, с силой опустил её вниз. Страшное животное было оглушено громким ударом, а затем Геракл схватил его за горло. Человек и животное сражались долгое время. Стальные руки Геракла продолжали сжимать шею льва, пока ему не удалось задушить его.

Затем он вытащил льва из пещеры, снял с него шкуру и отправился в Тиринф. Прежде чем войти во дворец, он надел шкуру, и когда Эврисфей увидел его, он побежал и спрятался в кувшине, чтобы спастись, потому что он думал, что сам Лев Немеи вошёл в его дворец!

Когда он понял шутку Геракла, он стиснул зубы от гнева.

«Я не знаю, как тебе это сошло с рук, — задумчиво сказал он, — но теперь я готовлю для тебя кое-что, перед чем Немейский лев будет выглядеть игрушкой».

Автор перевода: Алексей