Самарийское ущелье

Φαράγγι της Σαμαριάς

Γενικές πληροφορίες:

Χώρα: Ελλάδα

Περιφέρεια: Κρήτη

Το Φαράγγι της Σαμαριάς είναι το μεγαλύτερο της Ελλάδας και η διάσχισή του αποτελεί τον κύριο σκοπό του ταξιδιού πολλών τουριστών που φτάνουν στην Κρήτη. Η κατάβασή του, με μήκος 18 χιλιόμετρα, διαρκεί από 4 έως 7 ώρες ανάλογα με την εμπειρία και τις αντοχές των πεζοπόρων.

Η κατάβαση ξεκινάει από το οροπέδιο του Ομαλού στα Λευκά Όρη και καταλήγει στο παραθαλάσσιο χωριό Αγία Ρουμέλη στα νότια του νομού Χανίων. Η είσοδος γίνεται από την περιοχή «Ξυλόσκαλο» στα 1.200 μέτρα υψόμετρο.

Για να εισέλθετε στο φαράγγι, κόβετε εισιτήριο στο φυλάκιο του Εθνικού Δρυμού. Το αντίτιμο είναι συμβολικό, όμως το εισιτήριο σας θα επικυρωθεί κατά την έξοδο σας από το Φαράγγι της Σαμαριάςκαι με αυτόν τον τρόπο γίνεται η καταμέτρηση όσων εισήλθαν, σε σχέση με όσους εξήλθαν.

Το Φαράγγι της Σαμαριάς και μια μεγάλη περιοχή, περίπου 48.500 στρεμμάτων, γύρω του έχουν χαρακτηριστεί Εθνικός Δρυμός, που το 2010 εντάχθηκε στο Παγκόσμιο Δίκτυο Αποθεμάτων Βιόσφαιρας της UNESCO.

Εκεί ζουν τα αγριοκάτσικα της Κρήτης, τα Κρι – Κρι, αλλά και πολλά άλλα είδη ζώων που δεν συναντώνται πουθενά αλλού: Ο κρητικός ασβός (άρκαλος), το κρητικό κουνάβι (ζουρίδα), ο κρητικός αγκαθοποντικός, η κρητική νυφίτσα (καλογιαννού). Γυπαετοί, χρυσαετοί και όρνια απαρτίζουν την ορνιθοπανίδα του δρυμού, μαζί με εκατοντάδες άλλα μικρότερα είδη πτηνών. Περισσότερα από 450 είναι τα είδη της χλωρίδας του φαραγγιού, πολλά από τα οποία είναι επίσης μοναδικά στον κόσμο, γι’ αυτό και απαγορεύεται να κόβεται τα φυτά που βρίσκετε στο διάβα σας.

Το Φαράγγι της Σαμαριάς πήρε το όνομά του από τον μικρό βυζαντινό ναό που βρίσκεται στο μέσο του περίπου, χτίστηκε το 1379 και ονομάζεται Οσία Μαρία. Από το εκκλησάκι αυτό ονομάστηκε και το χωριό «Σαμαριά», που είχε χτιστεί δίπλα, και εγκαταλείφθηκε από τους μόνιμους κατοίκους του το 1962, με την ανακήρυξη του Εθνικού Δρυμού. Σήμερα χρησιμοποιείται σαν στάση από τους πεζοπόρους και από τους φύλακες του Εθνικού Δρυμού.

Υπολογίζεται πως οι σχηματισμοί του φαραγγιού (το κύριο φαράγγι «συναντά» αρκετά μικρότερα κατά την διαδρομή του) δημιουργήθηκαν πριν από περίπου 14 εκατομμύρια χρόνια, όταν οι γεωλογικές ανακατατάξεις στην περιοχή διέρρηξαν τους πέτρινους όγκους.

Το μεγαλύτερο πλάτος του φαραγγιού της Σαμαριάς φτάνει τα 150 μέτρα, ενώ το στενότερο σημείο του είναι οι «Πόρτες» – λίγο πριν την έξοδο – με πλάτος 3 μέτρα. Οι βράχοι εκεί φτάνουν σε ύψος στα 600 μέτρα και το τοπίο κόβει την ανάσα!

Το φαράγγι είναι καταπράσινο και κατάφυτο. Τα λιβάδια εναλλάσσονται με τα δάση με πεύκα, κυπαρίσσια, πουρνάρια κ.ά.

Κατά μήκος του Φαραγγιού της Σαμαριάς θα βρείτε 22 πηγές με πόσιμο νερό. Σπήλαια, όπως ο Δαιμονοσπήλιος, και κορυφές απρόσιτες όπως αυτή του Μελινταού στα 2.134 μέτρα ή του Γκίγκιλου στα 1.864 μέτρα, το οριοθετούν και σας απομονώνουν από τον υπόλοιπο κόσμο.

Ο χώρος και ο χρόνος, αποκτούν άλλες ιδιότητες μέσα στο πανάρχαιο φαράγγι και η τόσο στενή επαφή με την φύση, σας κάνει να αναθεωρήσετε και να «δείτε τα πράγματα υπό άλλο πρίσμα».

Η ανθρώπινη επέμβαση είναι διακριτή σε διάφορα σημεία, έχει όμως αφομοιωθεί από το φυσικό περιβάλλον και αποτελεί πια αξιοθέατο εξίσου σημαντικό με τις ομορφιές της γης. Πρόκειται για βυζαντινά ξωκλήσια, βενετσιάνικα οχυρά, αλλά και ερείπια από αρχαίες πόλεις και παλαιοχριστιανικούς τάφους. Λίγο πριν την έξοδο βρίσκονται τα ερείπια της παλιάς Αγίας Ρουμέλης, ένα ακόμη χωριό που εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους του, για να ξαναχτιστεί στην παραλία εκεί που το φαράγγι τελειώνει.

Χρήσιμες πληροφορίες για τον επισκέπτη

Η τεράστια έκταση του Φαραγγιού της Σαμαριάς και ο ενθουσιασμός των πεζοπόρων είναι η συχνή αιτία που πολλοί «ξεστρατίζουν» από το κεντρικό μονοπάτι με αποτέλεσμα να μην μπορούν μετά να το ξαναβρούν, γι’ αυτό και απαιτείται προσοχή. Θα πρέπει να ακολουθείτε πάντα τη σήμανση.

Το Φαράγγι της Σαμαριάς μένει ανοιχτό συνήθως από τον Απρίλιο έως τον Οκτώβριο, ανάλογα πάντα με τις καιρικές συνθήκες. Αν επιλέξετε να το διασχίσετε την άνοιξη ή το φθινόπωρο θα αποφύγετε την πολυκοσμία.

Το καλοκαίρι όμως, ιδιαίτερα τις περιόδους αιχμής έως και 3.000 άτομα διασχίζουν το Φαράγγι της Σαμαριάς ημερησίως. Συνήθως ξεκινούν γύρω στις 08:00 το πρωί, έτσι ώστε να φτάσουν στην Αγία Ρουμέλη το μεσημέρι, να βουτήξουν στην καταγάλανη θάλασσα στην παραλία και να πάρουν το πλοίο για να φύγουν προς τα Σφακιά ή την Παλαιόχωρα. Αν προτιμάτε μια πιο ήρεμη κατάβαση, ξεκινήστε το μεσημεράκι και περάστε τη νύχτα σας στα ενοικιαζόμενα δωμάτια της Αγίας Ρουμέλης.

Καλό θα είναι να εισέλθετε στο Φαράγγι της Σαμαριάς ελαφριά ντυμένοι, με ειδικά παπούτσια πεζοπορίας (τις γνωστές ορειβατικές αρβύλες), να έχετε μαζί σας ελαφρύ φαγητό και βέβαια καπέλο και αντηλιακό. Νερό θα πιείτε από τις πηγές του φαραγγιού, που θα συναντάτε πολύ συχνά στην πορεία σας. Στη διαδρομή υπάρχουν και τουαλέτες. Οι κανόνες που θα πρέπει να τηρήσετε ενώ βρίσκεστε μέσα στο Δρυμό είναι απαράβατοι και βοηθούν στην διατήρησή του.

Φύλακες θα συναντήσετε πολύ συχνά, και θα λύσουν τυχόν απορίες, αλλά θα σας βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστείτε.

Ссылка на источник

Самарийское ущелье

Основная информация:

Страна: Греция
Регион: Крит

Ущелье Самария является самым большим в Греции, и его пересечение является главной целью путешествия многих туристов, прибывающих на Крит. Его спуск протяженностью 18 километров занимает от 4 до 7 часов в зависимости от опыта и выносливости туристов.

Спуск начинается с плато Омалос в Белых горах и заканчивается в приморской деревне Агия Румели на юге префектуры Ханья. Вход находится в районе «Ксилоскало» на высоте 1200 метров.

Чтобы попасть на каньон, вы покупаете билет на заставу Национального леса. Цена символическая, но ваш билет будет подтвержден при выходе из ущелья Самария, и таким образом будет подсчитано количество тех, кто вошёл, по отношению к тем, кто вышел.

Ущелье Самария и большая территория, около 48 500 акров, вокруг него были объявлены Национальным парком, который в 2010 году присоединился к Всемирной сети биосферных заповедников ЮНЕСКО.

Здесь живут дикие критские козы Кри-Кри, а также многие другие виды животных, которые больше нигде не встречаются: критский барсук (аркалос), критский хорек (зурида), критский граб, критская ласка (калогианну). Стервятники, беркуты и стервятники составляют орнитофауну парка, наряду с сотнями других более мелких видов птиц. Более 450 видов флоры ущелья, многие из которых также уникальны в мире, именно поэтому запрещено срезать растения, которые вы встретите на своем пути.

Ущелье Самарии получило свое название от расположенной в его центре небольшой византийской церкви, построенной в 1379 году и названной Осия Мария. От этой часовни была названа деревня «Самария», которая была построена по соседству и была покинута ее постоянными жителями в 1962 году, с провозглашением Национального парка. Сегодня он используется в качестве остановки туристами и рейнджерами Национального парка.

Подсчитано, что образования ущелья (главное ущелье «встречается» с несколькими более мелкими по своему пути) были созданы около 14 миллионов лет назад, когда геологические перестройки в этом районе прорвали каменные блоки.

Самая большая ширина ущелья Самария достигает 150 метров, в то время как самым узким местом являются «двери» – непосредственно перед выходом — шириной 3 метра. Скалы там достигают высоты 600 метров, а пейзаж захватывает дух!

Ущелье зеленое и пышное. Луга чередуются с лесами с соснами, кипарисами, тисами и т.д.

Вдоль ущелья Самария вы найдете 22 источника с питьевой водой. Пещеры, такие как Демоноспилиос, и недоступные вершины, такие как Мелидаос на высоте 2134 метра или Гигилос на высоте 1864 метра, ограничивают его и изолируют вас от остального мира.

Пространство и время приобретают другие свойства в древнем ущелье, и такой тесный контакт с природой заставляет вас переосмыслить и «увидеть вещи в другом свете».

Человеческое вмешательство различается в разных местах, но оно было ассимилировано природной средой и теперь является достопримечательностью, столь же важной, как и красота земли. Это византийские часовни, венецианские крепости, а также руины древних городов и раннехристианские гробницы. Прямо перед выходом находятся руины старой Айия-Румели, ещё одной деревни, покинутой её жителями, которая будет восстановлена на пляже, где заканчивается ущелье.

Полезная информация для посетителя

Огромная протяженность ущелья Самария и энтузиазм туристов являются частой причиной того, что многие «сбиваются» с основного пути, так что они не могут найти его снова, поэтому требуется внимание. Вы всегда должны следовать разметке.

Ущелье Самария обычно открыто с апреля по октябрь, в зависимости от погодных условий. Если вы решите пересечь его весной или осенью, вы избежите скопления людей.

Однако летом, особенно в пиковые периоды, до 3000 человек ежедневно пересекают ущелье Самария. Обычно они начинаются около 08:00 утра, поэтому в полдень они добираются до Айия-Румели, ныряют в Синее море на пляже и садятся на паром до Сфакии или Палеохоры. Если вы предпочитаете более спокойный спуск, начните в полдень и проведите ночь в номерах, чтобы впустить Айия-Румели.

Желательно входить в ущелье Самарии легко одетым, в специальной походной обуви (хорошо известные альпинистские ботинки), иметь при себе лёгкую пищу и, конечно же, шляпу и солнцезащитный крем. Вы будете пить воду из источников ущелья, которые очень часто будут встречаться вам на пути. На маршруте также есть туалеты. Правила, которые вы должны соблюдать, находясь в лесу, нерушимы и помогают сохранить его.

Охранники будут встречаться очень часто, и они решат любые вопросы, но они помогут вам во всем, что вам нужно.

Автор перевода: Алексей